De witte reiger

De witte reiger waarvan ik dacht, na de ontmoeting langs het water, die brengt me geluk, liet me mooi in de steek.
Niet alleen door dat telefoontje, wat wel allerlei regelingen teweegbracht, maar in de nacht kreeg ik een vreselijke nachtmerrie waardoor ik al om 5 uur beneden zat .
Na veel moeite om een druppel te krijgen uit de laatste twee kleine keiharde pipetjes  vertrokken we ruim op tijd, dachten we, naar de oogkliniek.
Alle wegen stonden mudjevol en na allerlei binnenwegen toch nog kwartier te laat waren we er.
Ook de operatie viel tegen  en de arts zuchtte en kneep in mijn hand toen het achter de rug was.

Doodmoe kwam ik thuis en gelukkig was alles goed geregeld voor de hondjes en kon ik languit met een brandend oog achter het kapje en heb de hele verdere dag en ook vannacht bijna slapend doorgebracht.
Nu mag overdag het kapje eraf alleen nog 3 nachten , dit om wrijving te voorkomen.
Mijn oog brand en prikkelt en raakt snel vermoeid, dus ook vandaag mondjesmaat op pc en tv en  veel bankhangen.

Posted in Weblog by Ria with 18 comments.