Zing – Zo – anders

Totaal onverwacht
de maan scheen zacht
doorheen de bomen
ze zag de bliksem gaan en komen
de hellebaard van de donder zwiepend met zijn staart
woedend water en aarde te pletter slaand

Om 10 uur in de morgen
verweven met de zonnenstralen
glinsteren de paarlen druppels regen
over land en over strand
de wind fluistert zacht over het water
na zijn nachtelijke kater
Vlinders dartelen voor me uit
spelend om heen het fluitekruid
de wind laat zich niet horen
bereid zich voor op de komende avond en nacht
slaat dan weer toe met volle kracht
de maan houdt stil de wacht

nu, na de stille middaguren
zie ik de meesjes voorzichtig trippelen
naar het water om spetterend te badderen
na de zinderende hitte rond te fladderen
strijken de veertjes glad trillend fluiten
kom het is nu zo heerlijk buiten

Na eerst een wandeling in de avond
nagenieten buiten
tot…lang nadat de zon verdwenen is
bij het licht van kaarsen in de duisternis
de laatste warme zomerdag ?
een beetje minder warm mag

Zwijmelen 146

Genietend van het mooie weer , een fotoalbum op mijn schoot, zit ik in zwijmelstand te dromen.
Reizen door een deel van Amerika. Reizen die nooit meer terug zullen komen, alleen in mijn dromen.

Zwijmelaars een zonnig en fijn weekend,
Groetjes, Ria

Meer zwijmelen ga naar MARJA

Sieraden en littekens

Draag je nooit sieraden?
JawelWanneer dan? Ik zie je ze nooit dragen.
Ze schuift haar broekspijp omhoog en toont het litteken op haar knie.
Dat is toch geen sieraad?
Jawel ik heb er een hoefijzertje aan gehangen als herinnering aan het rijtuig met twee paarden dat mij in WOII naar het ziekenhuis vervoerde waar ik zonder verdoving werd gehecht.

Het littekentje op mijn voorhoofd?
Daar zit een fietsstuurtje ,een gedenken aan mijn stoer doen, voor het eerst op een grote fiets, 6 jaar oud, een vriendinnetje tonen dat ik een bochtje kon pikken en boem tegen een lantaarnpaal klapte en dacht dat ik doodbloedde.

Het bovenste litteken in mijn hals is gesierd met een artsenembleem als eerbetoon aan de assistenarts, nu al jaren mijn huisarts, die bij mij, na 8 ellendige jaren van onzekerheid,  een subclaviasteelsyndroom ontdekte , die mijn toenmalige huisarts  over het hoofd had gezien, waardoor een spoedoperatie volgde.

Het onderste litteken is van de operatie in begin 2012, die begon met een vermeende bof, daarna een abces bleek met de bacterie streptokokke en eind van dat jaar bestraald werd , lymfklierkanker in de keel. Daar zit nu een vuist met de duim omhoog, dank aan de stille kracht.

De littekens in mijn hart, getuigen van veel pijn en smart, nu bezaaid met gouden ringen, ook die doorgezaagde ringen aan mijn gebroken vingers zitten erbij.
Met dank aan alle zegeningen van klein geluk van elke dag waarvan ik nu, door alles heen, nog elke dag genieten mag.

IKAN MAS _ VAN HARTE GEFELICITEERD

Gefeliciteerd, Gefeliciteerd .

Er is er een jarig, hiep, hiep, hoeraaaaaaaaaaaa…..

Nog vele mooie gezonde jaren
en een bijzondere gezellige avond.

Zing – Zo – anders

Vroeg in de morgen
de maan verdwenen
het zonnetje lacht
geen zuchtje wind
de bomen als wachters
tot de bladeren gaan huilen
de takken kreunen
het is de wind mijn kind

Mijn ogen verzachten
een vertederd gevoel
om twee jonge egels
verdwijnend in het groen
op zondagmorgen
velen nog op één oor
mijmeren op een bankje
dáár ga ik voor.

Zwijmelen 145

Een plaatje
een praatje
ik heb geen idee
daarom waai ik vandaag
met de zuidenwind mee.

Ik wens iedereen veel zwijmelplezier bij Marja

Invalshoek Uitdaging – Vrijheid

Gestolen vrijheid

Mijn hondjes en ik
zijn beste vrindjes
eerlijk gezegd mijn kindjes
samen met hun ben ik de UITDAGING aangegaan
door voorlopig bij het uitlaten achter de poort uit te gaan

Hobbelend achter de rollator
met de stem van een examinator
links, rechts, troelala, doorlopen, pas op
aan de kant en kijk uit
jullie mogen hier eigenlijk niet vrijuit

Ze rennen en draven zo vol plezier
gekken en dollen als een tierelier
geen halsband, geen lijn oh wat een lol
ze gaan helemaal uit hun bol
drie, vier keer per dag wat een blijheid
genieten ze van de gestolen VRIJHEID

Ga voor meer uitdagingen naar Reismeermin

Zing – Zo – anders

Even alles op een rijtje

natuurlijk met een krijtje

twee en een is drie

de plantjes voor Melody

drie poesjes in de wacht

snorrend wachtend op de nacht

de zonnebloem is voor mij

haar zonnig toetje maakt me blij.

Zwijmelen 144

Op het randje van de typestoel zittend wil ik toch geen verstek laten gaan al zal het opstaan moeizaam gaan. Alles maar afwisselen, rusten, bewegen, zitten.
Oudste kleinzoon, de beste vriend van de hondjes, die het nota bene accepteren dat hij ze uitlaat onderwijl , tussen het gooien met de bal door, append chappend, weet ik veel, mocht deze keer kiezen.

Zwijmel allemaal fijn het weekend door. Meer Zwijmels bij MARJA

Zing – Z0 – anders

Hier zit ik
op het randje van de stoel
angst om omhoog te komen
tjonge jonge wat kan rugpijn
vervelend zijn.
bukken, reiken??
vergeet het maar
ik kom niet meer omhoog
schuifelend voetje voor voetje
met tranen in mijn ogen
kreunend het is mijn eigen schuld
heb maar geen mededogen
eigen schuld, dikke bult
teveel van mijn lichaam gevergd
mijn rug is, ongelogen, doorgebogen
ik fluister mezelf toe
probeer rechtop te lopen
te zitten en te staan
niets forceren, kalmpjes aan
misschien dat het over zal gaan.
nu ga ik weer rusten
zeg iedereen welterusten.